عاریه، عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین به طرف دیگر اجازه میدهد که از عین مال او مجانا منتفع شود. عاریه دهنده را معیر و عاریه گیرنده را مستعیر گویند. (ماده 635 قانون مدنی) و طبق ماده 638 قانون مدنی عاریه عقدی است جایز و به فوت هریک از طرفین منفسخ میشود. آقای دکتر امامی در کتاب حقوق مدنی جلد 2 مینویسد: ((عاریه در ظاهر شبیه به اجاره است با این فرق که عاریه از عقود غیر معوض ولی اجاره از عقود معوض است. در اجاره منافع عین مستأجره به مستأجر تملیک میگردد و در عاریه اجازه انتفاع به مستعیر داده میشود بدون آنکه منافع برای مدتی به او تملیک شود.