ودیعه:

عقدی است که به موجب آن یک نفر مال خود را به دیگری میسپارد برای این که آن را مجانا نگهداری نماید. ودیعه گذار را مودع و ودیعه گر را مستودع یا امین میگویند. (ماده 607 قانون مدنی)

ودیعه گذار:

کسی که مال خود را نزد دیگری به رسم ودیعه میگذارد. در همین معنی نیز مودع بکار میرود.

ودیعه گیر:

کسی که مال غیر را به ودیعه میگیرد. در همین معنی مستودع و امین بکار میرود.