لزوم حقی، نوعی از لزوم است که متعاقدین میتوانند به توافق و برای مدتی محدود آن را از بین ببرند. مثلا بیع عقد لازم است و این لزوم، لزوم حقی است و متبایعین میتوانند ا زراه شرط خیار برای مدت محدودی آن لزوم را از بین ببرند. ولی این کار برای مدت نامحدود مقدور نیست و حتی در خیار مادام العمر در عقد صلح (که عقد لازم است) مدت محدود منضبط است.