حقی است برای مستأجر، بازرگان و پیشه ور و مطلق کسانی که از طریق اجاره مکانی کسب معاش کنند ولو آنکه بازرگان نباشند. (قانون تملک زمینها برای اجرای برنامه های شهرسازی مصوب 39/3/17 و قانون مالک و مستأجر 1339) با سرقفلی مفهوما فرق دارد، زیرا شهرت تجاری و وجود مشتریان از عناصر سازنده آن نیست.

حق مزبور خود به خود مالکیت ندارد و به تنهایی قابل مبادله نیست. یعنی مستأجر نمیتواند هم منافع عین مستأجره را برای خود نگه دارد و هم حق کسب و پیشه را به غیر منتقل کند و عوض آن را بگیرد، بلکه هر دو را باید با هم منتقل کند. یعنی حق کسب و پیشه نسبت به منافع عین مستدجره یکی حق تبعی است. لذا توقیف تابع، بدون توقیف متبوع معنی ندارد. حق کسب و پیشه مال غی رمنقول است. (روح ماده 18 قانون مدنی)