خروج از یکی از مقررات جاری یک کشور از روی قصد که طبعا باعث مجازات (اعم از مجازات انتظامی و غیر آن) یا سبب اخذ خسارت گردد را تجاوز گویند. بنابراین تجاوز بصورت کیفری و مدنی و انتظامی خواهد بود. اگر معلوم باشد که مستأجر پس از پایان مدت اجاره به سکونت خود ادامه داده و موجر به این وضع اعتراض نکرده و خواستار تخلیه نگردیده و به این ترتیب رضایت ضمنی داده است، اجرت المثل جنبه خسارت ندارد زیرا خسارت حقیقی آنست که ناشی از تجاوز باشد و تجاوز با وجود رضایت ضمنی موجر مفهومی ندارد. بنابراین ماده 713 ایین دادرسی مدنی در این مورد صدق نمیکند یعنی مطالبه خسارت تأخیر تأدیه اجرت المثل مخالف ماده 713 نیست. ولی اگر ادامه سکونت ستأجر بدون رضایت موجر باش تجاوز محقق شده است و اجرت المثل جنبه خسارت دارد و مطالبه خسارت تأخیر تأدیه اجرت المثل مزبور طبق ماده 713 درست نیست.