کارهایی که موجب فریب طرف معامله شود را تدلیس گویند. (ماده 438 قانون مدنی) بنابراین اولا موضوع مورد تدلیس باید عین باشد. پس مغبون کردن طرف معاملهولو اینکه فریب متوجه قیمت باشد، تدلیس به این معنی نیست. ثانیا تدلیس کننده باید به موضوع مورد تدلیس صورتی بدهد که محرک طرف معامله در اقدام به معامله باشد یعنی اظهار صفت کمالی در موضوع مورد معامله نماید که آن موضوع فاقد آن صفت است. پس اخفای عیب از موارد اعمال خیار عیب است نه خیار تدلیس.