در اصطلاحات علم درایه که از مقدمات علم فقه است عبارت است از اذن استاد حدیث به دیگری در نقل روایات تحت شرایط خاص و لازم نیست که مجیز برتر از مجاز باشد. اجازه ممکن است شفاهی یا کتبی باشد و حتی به غیر ممیز هم اجازه داده میشود.

ممکن است مورد اجازه نقل روایات کتاب معین بوده یا برعکس نقل همه مسموعات مجیز باشد و نیز ممکن است مجاز شخصی معین و یا اشخاص غیر معین باشد.