اجاره ای است که ایجاب و قبول آن غیر لفظی باشد. گفته اند در اجاره خدمات، اجاره معاطاتی غیر قابل تصور است. به همین جهت اگر کسی به دیگری دستور انجام کاری را بدهد و آن شخص بدون گفتن چیزی که حاکی از قبول دستور مزبور باشد اقدام به انجام آن کار کندف این عمل حقوقی را اجازه نمیدانند بلکه بعضی آن را اباحه منفعت به عوض دانسته اند و عجیب این است که قانون مدنی نیز تحت عنوان استیفا، از نظر اخیر پیروی کرده است (ماده 336 ق-م) و آن را از اسباب ضمان قهری دانسته است. (ماده 307 ق-م) در حالی که مطابق ماده 183 قانون مدنی این عمل عقد است.